OPUBLIKOWANO: WRZESIEŃ 2013

Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu

Opracowała: Elżbieta Bukowiecka-Górny dyrektor przedszkola, ekspert ds. awansu zawodowego nauczycieli, społeczny kurator sądu rodzinnego i nieletnich

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U. z 2009 r. Nr 168 poz. 1324 ze zm.),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2013 r. poz. 532).

Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach w przedszkolu zaspokaja się indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne dziecka oraz udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej, po uprzednim rozpoznaniu jego indywidualnych możliwości psychofizycznych, które wynikają w szczególności z:

• niepełnosprawności,
• zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
• wyjątkowych uzdolnień,
• specyficznych trudności w uczeniu się,
• zaburzeń komunikacji językowej,
• przewlekłej choroby,
• sytuacji kryzysowej lub traumatycznej,
• niepowodzeń edukacyjnych,
• zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
• trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

W myśl nowego Rozporządzenia pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy nauczyciela z dzieckiem w formie zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć specjalistycznych (korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym) oraz w postaci porad i konsultacji (§ 7 ust. 2 ww. Rozporządzenia).

Rodzicom i nauczycielom pomoc udzielana jest w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń. W ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu przewiduje się prowadzenie zajęć:

• rozwijających dla dzieci szczególnie uzdolnionych (§ 9), które należy prowadzić przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy; liczba uczestników nie może przekraczać ośmiu osób, godzina zajęć powinna trwać 45 minut (§ 14 ust. 1),
• specjalistycznych – korekcyjno-kompensacyjnych, które organizuje się dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się (§ 11); liczba uczestników nie może przekroczyć pięciu osób (§ 14 ust. 1), godzina zajęć specjalistycznych powinna trwać 60 minut,
• socjoterapeutycznych i innych o charakterze terapeutycznym (§ 13) – zajęcia te organizuje się dla dzieci z dysfunkcjami i zaburzeniami utrudniającymi funkcjonowanie społeczne, a liczba uczestników nie może przekroczyć dziesięciu osób,
• logopedycznych – organizowanych dla dzieci z zaburzeniami mowy, które powodują zaburzenia komunikacji językowej oraz utrudniają naukę (§ 12), liczba uczestników nie może przekraczać czterech osób.

Zajęcia rozwijające uzdolnienia, specjalistyczne, w tym również o charakterze terapeutycznym, prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju prowadzonych zajęć (§ 15). Kontynuowane są one do czasu zlikwidowania opóźnień edukacyjnych dziecka wynikających z podstawy programowej lub trwają do chwili złagodzenia albo wyeliminowania zaburzeń stanowiących powód objęcia dziecka daną formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej (§ 16).

Zmodyfikowane przepisy dotyczące udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu uwzględniają zaangażowanie środowisk lokalnych w proces wsparcia udzielanego dziecku oraz jego rodzinie. Inicjatorem udzielania pomocy może być teraz (oprócz dotychczasowych inicjatorów organizowania zajęć, m.in.: rodziców dziecka, nauczyciela, specjalisty prowadzącego zajęcia z dzieckiem, poradni psychologiczno-pedagogicznej, pomocy nauczyciela) dyrektor przedszkola, pielęgniarka środowiskowa nauczania i wychowania lub higienistka, pracownik socjalny, asystent rodziny, a także kurator sądowy (§ 6).

Zadania dyrektora w świetle nowego Rozporządzenia

Dyrektor przedszkola ma określone zadania związane z organizowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W myśl nowego Rozporządzenia:

• informuje innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną (§ 19 ust. 4),

• planuje udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracując z rodzicami (§ 19 ust. 7) i, w zależności od potrzeb, z innymi nauczycielami, specjalistami prowadzącymi zajęcia z dzieckiem czy poradnią,
• ustala wymiar godzin i czas trwania poszczególnych form udzielania dzieciom pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

• bezzwłocznie powiadamia na piśmie rodziców o ustalonych formach i okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane.

Z racji sprawowanego nadzoru pedagogicznego dyrektor monitoruje także bieżącą pracę nauczycieli i działania podejmowane przez specjalistów. Może także zdecydować o ewentualnym wcześniejszym zakończeniu udzielania danej formy pomocy wyłącznie na wniosek rodziców dziecka lub nauczyciela prowadzącego zajęcia specjalistyczne.