OPUBLIKOWANO: SIERPIEŃ 2013
ZAKTUALIZOWANO: 16 SIERPNIA 2017
Homeschooling – alternatywna forma realizacji obowiązku szkolnego
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 59 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 r. poz. 977 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 843 ze zm.).
Homeschooling, czyli nauczanie domowe, nie jest na świecie zjawiskiem nowym. Ruch ten rozwinął się w latach 80. XX w., zyskując ogromną popularność przede wszystkim w krajach anglosaskich – w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Wielkiej Brytanii i Irlandii, ale także na Węgrzech czy Łotwie. W niektórych państwach europejskich, takich jak Niemcy i Holandia, edukacja domowa możliwa jest tylko w wyjątkowych przypadkach i wyłącznie ze względu na stan zdrowia ucznia, w innych natomiast – jak Islandia, Czechy czy Słowacja – stopniowo zaczyna cieszyć się coraz większym zainteresowaniem, co znajduje swoje odzwierciedlenie w zmianach obowiązującego w tych krajach prawa oświatowego (szczegółowe informacje na temat edukacji domowej w Europie znaleźć można w raporcie przygotowanym przez Polskie Biuro Eurydice w listopadzie 2007 r., dostępnym na stronie: http://www.eurydice.org.pl/raporty_polskiego_biura_eurydice).
W Polsce, mimo istnienia stowarzyszeń promujących ten model nauczania – poznańskiego Stowarzyszenia Edukacji Domowej i Stowarzyszenia Edukacji w Rodzinie – homeschooling nadal stanowi zjawisko marginalne, postrzegane bardziej jako ciekawostka, a niekiedy nawet dziwactwo czy wręcz szkodliwa fanaberia rodziców, niż rzeczywista alternatywa dla zinstytucjonalizowanych form edukacji. Nie znaczy to jednak, że zupełnie nie występuje on na polskim gruncie i dyrektorzy szkół nie mają z nim do czynienia.
Ministerstwo Edukacji Narodowej nie prowadzi w tym zakresie żadnych statystyk i dlatego brak jest danych na temat tego, ilu uczniów w Polsce jest obecnie objętych edukacją domową. Na podstawie organizowanych regularnie zjazdów dla rodzin kształcących swoje dzieci w ten sposób oraz informacji zawartych na polskich stronach i forach internetowych poświęconych homeschoolingowi można wszelako szacować, że liczba ta waha się w granicach od kilkuset do tysiąca, przy czym w naszym kraju edukacja domowa najczęściej praktykowana jest na etapie szkoły podstawowej i gimnazjum.
Nauczanie indywidualne a nauczanie domowe
Homeschooling często bywa mylony z nauczaniem indywidualnym, które jest realizowane ze względu na stan zdrowia ucznia, należy jednak podkreślić, że są to dwa zupełnie odrębne pojęcia. Zgodnie z art. 127 ust. 2 Ustawy Prawo oświatowe
