Opublikowano: czerwiec 2013

Zaktualizowano: wrzesień 2014

Składanie i rozpatrywanie skarg dotyczących działalności żłobka niepublicznego

Opracowała: Anna Torbicka, pedagog społeczny w zakresie pracy opiekuńczej i wychowawczej, starszy inspektor ds. BHP, autorka publikacji dla dyrektorów i nauczycieli

Podstawa prawna:

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.),
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.),
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz.U. z 2002 r. Nr 5 poz. 46),
Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1457).

Zgodnie z art. 63 Konstytucji każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą do organów władzy publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Przyjmowanie i rozpatrywanie skarg – także dotyczących żłobków – odbywa się na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego. Zagadnienia dotyczące skarg szczegółowo określa dział VIII wskazanej Ustawy, zatytułowany Skargi i wnioski, oraz Rozporządzenie w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków.

Skarga, czyli...?

Warto na początku wyjaśnić, czym jest skarga. Zgodnie z art. 222 k.p.a. o tym, czy pismo jest skargą, decyduje jego treść. Przedmiotem skargi dotyczącej żłobka może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez placówkę bądź jej pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw, co reguluje art. 227 k.p.a. Jej złożenie nie wymaga żadnej określonej formy zewnętrznej, gdyż jedynie treść będzie decydowała o tym, czy jest to skarga. Składa się ją do wyznaczonych organów właściwych do jej rozpatrzenia (art. 228 k.p.a.). Zgodnie z art. 54–56 Ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 organem właściwym do rozpatrywania skarg jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia żłobka, wykonujący zadania organu wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i sprawujący nadzór nad żłobkiem w zakresie warunków i jakości świadczonej opieki, a także w zakresie prawidłowości w organizacji i funkcjonowania żłobka.

W związku z powyższym pierwszym organem właściwym do rozpatrywania skarg jest dyrektor żłobka. Skargi można składać w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą, co reguluje art. 221 § 3 k.p.a.

Składanie skarg

Przyjmowanie i koordynowanie rozpatrywania skarg w żłobku powinno być powierzone wyodrębnionej komórce organizacyjnej lub imiennie wyznaczonym pracownikom (§ 3 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków). Mogą to być np. dyrektor, wicedyrektor, pedagog bądź opiekunowie grup. Nie ma ściśle określonych osób, które powinny zajmować się przyjmowaniem skarg. Ważne jest tylko to, by były one wyznaczone. Informację wskazującą komórkę organizacyjną lub wyznaczonych pracowników przyjmujących oraz rozpatrujących skargi należy umieścić w placówce w widocznym miejscu (§ 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia). Wyznaczając terminy przyjmowania skarg, warto wziąć pod uwagę poniższe wskazówki:

żłobek sam ustala dni i godziny, w których przyjmuje osoby w sprawie skarg (art. 253 § 1 k.p.a.),
osoby w sprawach skarg powinny być przyjmowane co najmniej raz w tygodniu (art. 253 § 2 k.p.a.),