Ślubowanie uczniów I klasy

Uroczystość rozpoczyna wychowawca.

Dzisiejszą uroczystość rozpoczniemy od słów Janusza Korczaka:

„Nie zmuszaj dzieci do aktywności,
Lecz wyzwalaj aktywność.
Nie każmy myśleć, lecz twórzmy
Warunki do myślenia.
Nie żądajmy, lecz przekonujmy.
Pozwólmy dziecku pytać i powoli
Rozwijajmy jego umysł tak
Aby samo wiedzieć chciało”.

Dzisiejszy dzień na długie lata pozostanie w pamięci moich wychowanków. Za chwilę zostaną przyjęci do naszej szkolnej społeczności.
Witam panią dyrektor szkoły, rodziców i wszystkich przybyłych gości.

Pani dyrektor
Szanowni Państwo!
Zebraliśmy się w dniu dzisiejszym, aby przyjąć do grona uczniów PSP w Wiśniowej, tych oto kandydatów z klasy pierwszej. Możemy być dumni, gdyż nasza szkoła mieści się w zabytkowym pałacu. Już J. Długosz wspominał w swoich kronikach naszą wieś. Dlatego też my nauczyciele uczymy i wypełniamy swoje obowiązki sumiennie, chociaż bardzo mocno przeżywamy biedę i trudy polskiej nauki i oświaty. Bycie uczniem PSP w Wiśniowej, to nie lada zaszczyt. Nasi uczniowie występują w różnorakich turniejach, są biegli we wszystkich naukach i umiejętnościach. Przeto nowi uczniowie muszą okazać się godnymi tej tradycji, zdolnymi sprostać nowym potrzebom i wymaganiom. Pytam się więc Was kandydaci, w jaki sposób moglibyście nas przekonać o tym, że możecie być uczniami naszej Szkoły?

Wychowawca
Niech wystąpią kandydaci z klasy pierwszej.

Uczennica kl. I
Dziś żegnamy najpiękniejszy okres naszego beztroskiego życia i wkraczamy w nowy etap szkolny, gdzie obowiązują pewne zasady i reguły. Od dziś obowiązują i nas, tzn. kolejnych przedstawicieli tej historycznej szkoły, która nosi tak zacne imię Hugona Kołłątaja. My młodzi przedstawiciele obiecujemy być godnymi następcami naszych przodków.

Uczennica z klasy starszej
Prosimy wszystkich obecnych o wysłuchanie krótkiego repertuaru, który przygotowali uczniowie z pierwszej klasy wspólnie ze swoją wychowawczynią.
A oto moi koledzy i koleżanki, którzy chcą zasłużyć na miano ucznia Publicznej Szkoły Podstawowej w Wiśniowej.
Piosenka „Pożegnanie przedszkola”
(dzieci w grupce po cichu zastanawiają się i naradzają)

Uczeń
Smutny dzień dziś nastał
smutek w sercu mam,
malutki plecaczek z misiem,
pluszowymi maskotkami,
lalkami i samochodzikami
zamieniam od dziś na ten,
w którym mieszkają książki,
zeszyty, farby, kredki i wiele
innych naukowych rzeczy.
ref: „ Bo potem się pamięta, serdecznych nauk treść,
gdy droga życia kręta porażki łatwiej znieść”

Uczennica
Pewny Franiu jesteś,
Że musimy rozstać się
Z naszymi dziecinnymi
Zabawkami, można by rzec,
Że żegnamy naszych przyjaciół.

Uczennica
Wyobraź sobie Zuziu,
Że gdy czułam smutek w sercu,
To rozmowy prowadziłam
Z moją starą szmacianą lalką,
Która rozumiała moje dziecięce rozterki,
A od dziś co będzie?

Uczeń
Kasiu wiem, co masz na myśli,
Ja w trudnych chwilach żaliłem się
Pluszowemu misiowi
A wiesz jak go nazwałem?
Czarnuszek, bo cały czarny jest.
To on wysłuchiwał wszystkich moich bolączek
Zna moje najskrytsze tajemnice, których nikomu nie zdradziłem
I co dalej koledzy jak myślicie?

Uczennica