Jak pracować z dzieckiem z zespołem Aspergera?

Każde z dzieci ma własną, unikalną osobowość - "typowe" objawy zespołu Aspergera również manifestują się na sposób specyficzny dla każdej z osób. W efekcie nie istnieje dokładna instrukcja postępowania w grupie dla każdego dziecka z zespołem Aspergera, podobnie jak żadna z metod nauczania nie jest odpowiednia dla wszystkich dzieci niecierpiących na zespół Aspergera. Poniżej przedstawione zostaną specyfika zachowań i skłonności oraz wskazówki dydaktyczne do zastosowania w pracy z dzieckiem cierpiącym na zespół Aspergera.

Nacisk na jednostajność

Dzieci z zespołem Aspergera mają problemy z zaakceptowaniem nawet minimalnych zmian, są bardzo wrażliwe na stresory środowiskowe, a czasem angażują się w rytuały. Są niespokojne i zamartwiają się obsesyjnie, jeśli nie wiedzą, czego oczekiwać: stres, zmęczenie i przeciążenie zmysłowe (sensoryczne) łatwo wytrącają je z równowagi.

Wskazówki:

1. Zapewnij dziecku przewidywalne i bezpieczne otoczenie;
2. Zminimalizuj występowanie zmian;
3. Zaoferuj niezmienny codzienny rozkład zajęć; dziecko z zespołem Aspergera musi rozumieć codzienną rutynę i wiedzieć, czego oczekiwać, tak aby było w stanie skupić się na bieżących zadaniach;
4. Unikaj niespodzianek.

Upośledzenie interakcji społecznych

Dzieci z zespołem Aspergera wykazują niezdolność do rozumienia złożonych reguł interakcji społecznych; są naiwne; skrajnie egocentryczne; mogą nie lubić kontaktu fizycznego; mówią w kierunku ludzi zamiast do nich; nie rozumieją dowcipów, ironii, metafor; używają monotonnego lub wyniosłego, nienaturalnego tonu głosu; niewłaściwie wykorzystują kontakt wzrokowy; brak im wrażliwości i taktu; niewłaściwie interpretują wskazówki społeczne; nie są w stanie ocenić "dystansu społecznego"; wykazują niewielką zdolność inicjowania i podtrzymywania rozmowy.

Wskazówki:

1. Chroń dziecko przed napastowaniem i drażnieniem
2. Podkreślaj wyjątkowe zdolności dziecka zespołem Aspergera, tworząc okazję do wspólnego uczenia się, w których wykazywana przez dziecko umiejętność czytania, znajomości słownictwa, dobra pamięć itd. będzie widziana przez kolegów jako zaleta, ułatwiając akceptację.
3. Większość dzieci z zespołem Aspergera chce mieć przyjaciół, ale po prostu nie wie, jak ich zdobyć. Powinny być one nauczone, jak reagować na wskazówki społeczne i powinno się im dawać zestawy odpowiedzi do zastosowania w różnych towarzyskich sytuacjach.
4. Zdolność dokonywania sądów społecznych przez te dzieci poprawi się tylko, jeśli zostaną one nauczone reguł, które inni rozumieją intuicyjnie.
5. Osoby z zespołem Aspergera muszą uczyć się umiejętności społecznych drogą intelektualną: brak im wyczucia społecznego oraz intuicji.
6. Dzieci z zespołem Aspergera często izolują się; nauczyciel musi więc zachęcać do kontaktów z innymi. Zachęcaj dziecko do aktywnej socjalizacji i ograniczaj czas spędzany na zajmowaniu się swoimi sprawami w samotności.