Program adaptacyjny "Będę przedszkolakiem" dla dzieci 3-, 4-letnich rozpoczynających edukację przedszkolną

Każde dziecko ma prawo do szczęścia, które polega na aktywności, bawieniu się i poznawaniu świata. W dążeniu do stworzenia dzieciom w przedszkolu okazji do wielozmysłowego poznawania rzeczywistości i trenowania zachowań społecznych doskonałe efekty daje ścisła współpraca z rodzicami i wspólne spotkania. Wiemy, że pierwsze dni w przedszkolu są dla dzieci wielkim przeżyciem, równie ciężko przeżywają te dni i rodzice.

Stosunek dziecka do przedszkola zależy w dużej mierze od atmosfery panującej podczas pierwszych dni pobytu. Trzylatek jest na ogół pogodny i ufny, ale nowe otoczenie - wywołuje u niego strach. Dziecko trzyletnie nie może obejść się bez wsparcia i pomocy ze strony dorosłych: miłości, życzliwości, serdeczności, pełnej akceptacji dziecka takim, jakie ono jest. Rozstania się dziecka z rodzicami nie da się uniknąć, lecz można skrócić czas jego smutku dzięki możliwości otoczenia dziecka indywidualną opieką i zaspokajaniu jego podstawowych potrzeb. Każde dziecko charakteryzuje radość życia, a jego zmartwienia szybko przemijają. Unikajmy, zatem długich, wzruszających pożegnań. Nie zabierajmy dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobi się to, choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.

Małe dziecko eksploruje nowe otoczenie i odbiera bodźce z korzyścią dla swojego rozwoju tylko w poczuciu bezpieczeństwa. Poczucie bezpieczeństwa dziecka można kształtować poprzez poznanie i stopniowe oswajanie z nowym otoczeniem. Analiza sytuacji dziecka na progu przedszkola wskazuje na najtrudniejsze dla niego problemy, do których należy zaliczyć:

• nawiązanie kontaktu z nieznanymi dorosłymi i bardzo wielu rówieśnikami w krótkim czasie,
• poznanie otoczenia materialnego i opanowanie przestrzeni,
• poznanie funkcji pomieszczeń i sposobów korzystania z zwartych w nich urządzeń,
• pozyskanie informacji o organizacji dnia w przedszkolu i związanej z tym orientacji czasowej oraz wymagań dotyczących uczestnictwa w życiu grupy.

Zakres zadań i trudności, jakie ma do pokonania małe dziecko podczas adaptacji, uświadamia, że do ich realizacji należy włączyć aktywnie osoby dorosłe ze środowiska rodzinnego i przedszkola. Poprzez wcześniejsze spotkania w maju oraz w czerwcu dzieci mogą oswoić się z nową sytuacją, jaka spotka je już we wrześniu. Aby zmniejszyć strach i obawy dziecka są organizowane spotkania dzieci i rodziców w przedszkolu.

Aby rozwiązać trudności wynikające z pobytu w nowym środowisku, należy:

• wspomagać dziecko w procesie przystosowania do życia w nowym otoczeniu w poczuciu bezpieczeństwa,
• wyrabiać orientację czasową w rozkładzie dnia w przedszkolu,
• przyswajać wiedzę o przeznaczeniu i sposobie korzystania z różnych pomieszczeń,
• kształtować poczucie przynależności do grupy przedszkolnej,
• przygotować rodziców do udzielania dziecku wsparcia psychicznego, pomocy w procesie przystosowania,
• ograniczać w środowisku przedszkolnym liczby bodźców utrudniających dziecku adaptację,
• nawiązywać współpracę przez przedszkole z rodziną w celu włączenia jej w przygotowanie dziecka do roli przedszkolaka,
• zorganizować specjalne zajęcia i spotkania organizowane przez nauczycielki dla rodziców i dzieci na terenie przedszkola.