"Ziarnka smaku", czyli o przedszkolnych kącikach zainteresowań

Psychika człowieka, a w szczególności małego dziecka rozwija się dzięki doświadczeniu zdobywanemu w toku aktywności własnej. Mimo że uczymy się przez całe życie, to najwięcej i najintensywniej rozwijamy się, kształcimy w latach dziecięcych. Ciekawość spostrzegawcza i umysłowa jest szczególnie rozbudzona u dzieci w wieku przedszkolnym. W zetknięciu z otoczeniem budzą się bowiem, rozwijają i doskonalą różne czynności psychiczne. We współczesnych koncepcjach wychowania przedszkolnego, które traktują dziecko jako podmiot wychowania, coraz częściej pojawiają się sformułowania mówiące, że celem wychowania w przedszkolu jest wprowadzenie dziecka w kulturę i pomaganie mu w jego własnym rozwoju i wychowaniu, w tworzeniu własnej, niepowtarzalnej indywidualności. Autorzy tej koncepcji podkreślają znaczenie aktywnego udziału dziecka we własnym rozwoju. Wewnętrzna aktywność dziecka jest zatem fundamentem w procesie wychowania i kształcenia. Jednym z czynników wyzwalających i wpływających na aktywność jest zainteresowanie.

Każdy kontakt z ludźmi, zwierzętami, roślinami, przyrodą, techniką i przedmiotami jest spotkaniem z ich środowiskiem. Wrastając w poszczególne środowiska, dzieci poznają ich prawa i fenomeny.

Z każdym, nawet najmniejszym doświadczeniem związana jest nauka. To, co często wygląda jak zabawa, jest dla dzieci trudnymi i mozolnymi krokami w rozwoju ich umysłu, duszy i ciała. Sposób poznawania świata przez dziecko to droga ręka - serce - głowa; nauka poprzez działanie. Dlatego toczenie, w którym dzieci przebywają, powinno być tak przemyślane i wyposażone, aby wyzwalało pęd do obserwowania, odkrywania, przeżywania i działania.