OPUBLIKOWANO: LIPIEC 2012
Kosztowna zabawka w żłobku
Opracowała: Aneta Chamczyńska-Penkala, prawnik
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r. Nr 88 poz. 553 ze zm.),
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.).
W przypadku małych dzieci trudno mówić o kradzieży w sensie formalnoprawnym. Do zaistnienia takiego przestępstwa konieczna jest bowiem świadomość popełnianego czynu i jego konsekwencji (zwłaszcza prawnych). Dziecko, które zabiera zabawkę czy wartościowy przedmiot drugiemu maluchowi, nie popełnia przestępstwa lub wykroczenia w myśl Kodeksu karnego czy Kodeksu wykroczeń – jego czyn można rozpatrywać jedynie na płaszczyźnie wychowawczej, natomiast po stronie dorosłych – rodziców, opiekunów prawnych, personelu żłobka – leży wyjaśnienie sytuacji, zwrot zabranej zabawki oraz wytłumaczenie dziecku, dlaczego postąpiło źle. Nie zmienia to faktu, że do „kradzieży” wartościowych przedmiotów przynoszonych przez podopiecznych do placówki może dochodzić, gdy chęć posiadania nowej, ładnej i drogiej zabawki czy gadżetu stanowi silną pokusę dla kolegów czy koleżanek dziecka. Problem jest tym większy, że dotyka sfery zróżnicowania sytuacji finansowej dzieci i ich rodzin. Dlatego też zasadne jest, aby żłobki posiadały opracowane jednolite zasady postępowania w przypadku utraty drogocennych przedmiotów na terenie placówki.
Postępowanie w takiej sytuacji może przebiegać według następujących zasad:
