OPUBLIKOWANO: KWIECIEŃ 2012

ZAKTUALIZOWANO: MAJ 2014

Samodzielność przedszkolaków w zakresie korzystania z toalety – rozwiązania organizacyjne

Opracowała: Agnieszka Sakowicz, dyrektor przedszkola niepublicznego

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. Nr 61 poz. 624 ze zm.),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 r. poz. 977).

Samodzielność w zakresie korzystania z toalety to temat budzący wiele emocji zarówno wśród rodziców świeżo upieczonych przedszkolaków, jak i wychowawców przedszkolnych. Od dłuższego czasu toczy się bowiem dyskusja, jakie stanowisko wobec tego zagadnienia powinny zająć współczesne placówki. Czy wymaganie, by dziecko w wieku przedszkolnym nie korzystało już z pieluszki, to relikt poprzedniej epoki czy zasadne oczekiwanie? Czy można stawiać rodzicom ultimatum, że pozbycie się pieluchy to warunek przyjęcia do przedszkola? Czy placówka niepubliczna w walce o klienta powinna łagodzić swoje oczekiwania? Odpowiedzi na te pytania często są kryteriami oceny placówki przez zainteresowanych nią rodziców.

Kiedy wymagać samodzielności?

Zawiedzie się ten, kto przewertuje tony poradników i podręczników w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, kiedy dziecko z całą pewnością nie powinno już korzystać z pieluszki. Może bowiem co najwyżej zetknąć się z „widełkami”, mówiącymi o tym, że niektóre maluchy opanowują tę umiejętność nawet około 20 miesiąca życia, inne zaś dopiero około 36. Tymczasem maluszki rozpoczynają swoją przygodę z przedszkolem najczęściej około 30–36 miesiąca życia, personel placówki nie może więc udawać, że problem go nie dotyczy. Do przedszkola trafią zarówno maluchy, które już dawno temat pieluchy zamknęły, oraz takie, dla których jest to nowa umiejętność, a nawet… jeszcze zupełnie nieznana. Osobną kwestią staje się postawa rodziców, którzy zawsze twierdzą, że w domu ich pociecha perfekcyjnie zgłasza swoje potrzeby fizjologiczne.

Pieluchy w statucie

Psychologia rozwoju dziecka swoją drogą, a życie swoją. Rzadkością jest fakt, by przedszkole nie wymagało samodzielności w zakresie korzystania z toalety, zwłaszcza jeśli chodzi o placówki publiczne. By nie pozostawiać żadnych wątpliwości, dyrektorzy formułują ten wymóg w statucie, pisząc wprost, że dziecko „musi sygnalizować potrzeby fizjologiczne” lub jeszcze prościej: „dziecko nie używa pieluch”.