OPUBLIKOWANO: GRUDZIEŃ 2011
ZAKTUALIZOWANO: SIERPIEŃ 2013
Zajęcia specjalistyczne w przedszkolu
Opracowała: Anna Stróżyk, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel- wychowanie przedszkolne, terapeuta pedagogiczny, trener grupy edukacyjnej
Podstawa prawna i źródła:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 maja 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2013 r. poz. 532),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 228 poz. 1490),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określania szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia (Dz.U. z 2009 r. Nr 50 poz. 400 ze zm.).
Rozwój dziecka to proces bardzo dynamiczny. Dzieci mają własne specyficzne potrzeby, których uwzględnienie staje się nie tylko obowiązkiem, lecz także zadaniem osób uczących. Dzieci, u których przejawiają się trudności i zaburzenia rozwojowe, otacza się szczególną troską.
Wychowawczy alarm
Podstawową grupą dzieci, u których nieharmonijny rozwój generuje problemy w funkcjonowaniu, są wychowankowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Dzieci te bardzo często posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego bądź przejawiają trudności w realizacji podstawy programowej z powodu obniżonych możliwości percepcyjno-intelektualnych, zdrowotnych i środowiskowych. Lista trudności dziecięcych jest tutaj jednak o wiele dłuższa. W grupie tych wybranków znaleźć się zatem mogą dzieci z:
- zaburzeniami sensorycznymi,
- zaburzeniami motorycznymi,
- niepełnosprawnością intelektualną,
- zaburzeniami komunikacji językowej,
- zaburzeniami zachowania,
- zaburzeniami emocjonalnymi,
- autyzmem wczesnodziecięcym,
- specyficznymi trudnościami w nauce (dysleksja, dyskalkulia itp.),
- chorobą przewlekłą,
- wyjątkowymi zdolnościami w nauce.
Nie jest to jednak jedyna grupa dzieci, która wspierana jest tego typu działaniami. Objęci są nimi wszyscy wychowankowie, a zastosowanie interwencji zależne jest od zasygnalizowania powstałego problemu. Alarm ten zgłosić może:
- dziecko,
- rodzice bądź opiekunowie prawni dziecka,
- nauczyciel, wychowawca, specjalista pracujący z dzieckiem,
- dyrektor przedszkola,
- poradnia psychologiczno-pedagogiczna bądź specjalistyczna,
- pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania/higienistka
- asystent edukacji romskiej,
- pomoc nauczyciela,
- pracownik socjalny,
- asystent rodziny,
- kurator sądowy.
Zakres podjętej reakcji dostosowany jest do sytuacji, w jakiej znalazło się dziecko – nie zawsze przybiera on formę zajęć, czasem jest to aktywna odpowiedź na zaistniały problem rodziców bądź wychowawców, udzielana w formie porad czy konsultacji.
Dzieci niepełnosprawne odbywają kształcenie w przedszkolach ogólnodostępnych, ogólnodostępnych z oddziałami integracyjnymi i integracyjnych. Tak rozumiana integracja opierać się musi przede wszystkim na:
