OPUBLIKOWANO: WRZESIEŃ 2011

ZAKTUALIZOWANO: PAŹDZIERNIK 2014

Ustalamy ceny w żłobku – wyżywienie

Opracowała: Agnieszka Sakowicz, dyrektor przedszkola niepublicznego

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1457).

Każda placówka niepubliczna, która chce zdobyć klienta i, co ważne, zatrzymać go u siebie, musi stworzyć przejrzyste zasady płatności. Dyrektor musi więc kalkulować ceny tak, by nie zmieniać ich w każdym kwartale. Nie wolno bowiem zapominać, że do prywatnych żłobków nie uczęszczają tylko dzieci z rodzin zamożnych – dla wielu rodziców zapewnienie im opieki wiąże się z dużym wysiłkiem finansowym, a każda podwyżka odbija się dotkliwie na ich budżecie. Najważniejsze koszty, jakie ponosi opiekun, to czesne (zob. Ustalamy ceny w żłobku – czesne i dodatkowo rozpoczęte godziny opieki) oraz wyżywienie. Z wszystkich innych opłat może on rezygnować.

Duża konkurencja na rynku placówek prywatnych sprawia, że kwestia rozliczania wyżywienia może mieć kluczowe znaczenie i przesądzić o wyborze żłobka. Warto więc rozsądnie przekalkulować opłatę za jedzenie, by wilk był syty i owca cała. Jak to jednak zrobić w dobie nieustających podwyżek cen żywności i opłat eksploatacyjnych?

Na co postawić?

Nie da się zapewnić posiłków, które będą jednocześnie bardzo dobre i bardzo tanie. To mit. Żywienie zbiorowe jest wprawdzie tańsze niż domowe, ale przy współczesnych realiach za 5 zł na dzień nie można prawidłowo odżywić maluszka.

Czym się kierować, szukając dla dzieci dobrego jadłospisu? Wartościowe menu musi:

• być prawidłowo zbilansowane – przyjmuje się, że dziecko zjada w żłobku ok. 75 proc. dziennego zapotrzebowania kalorycznego, czyli ok. 800 kcal,
• przewidywać stopniowe wprowadzanie nowych produktów, dbając o ich różnorodność,
• zawierać zwiększoną ilość tłuszczów roślinnych na rzecz zmniejszonej zawartości tłuszczów zwierzęcych,
• mieć obniżoną zawartość soli kuchennej,
• zawierać umiarkowaną ilość cukru,
• gwarantować umiarkowane spożycie mięsa czerwonego na rzecz drobiowego i ryb (wprowadzanych stopniowo, zgodnie z możliwościami rozwojowymi dzieci, szczególnie u maluszków poniżej 1 r.ż.),
• zawierać dużą ilość produktów bogatych w błonnik,
• obfitować w warzywa i owoce (najlepiej do każdego posiłku).

Dania dla dzieci powinny być:

• świeżo przyrządzone,
• podawane regularnie,
• o wysokiej wartości odżywczej,
• urozmaicone,
• niezbyt obfite,
• atrakcyjne pod względem wyglądu, smaku i kolorystyki,
• dostosowane do pory roku.

Należy również pamiętać, że śniadanie i obiad to najważniejsze posiłki dnia – powinny dostarczać najwięcej energii i tak naprawdę przesądzają o dobrej kondycji organizmu. Nie może w nich zabraknąć produktu białkowego, warzyw, owoców. Drugie śniadanie, podwieczorek i kolacja to lżejsze posiłki. Dobrze, jeśli znajduje się w nich produkt mleczny i koniecznie warzywa i owoce. Śniadanie powinno zaspokoić około 25 proc. dziennego zapotrzebowania kalorycznego, obiad – 35 proc., podwieczorek – 15 proc., a kolacja 25 proc. (zjadana już w domu).

Pamiętać należy także, że menu dzieci w żłobku musi uwzględniać różną konsystencję posiłków dla różnych grup wiekowych, nie wyłączając papek.

Jeśli dyrektor przyjrzy się wymaganiom żywieniowym oraz przeciętnemu zapotrzebowaniu dziecięcego organizmu, bez trudu dojdzie do wniosku, że koszty jedzenia będą w tej sytuacji znaczące. W ostatecznym rozrachunku poniesie je rodzic, ale oczekuje on rozsądnej ceny.

Dyrektor żłobka musi zapewnić wyżywienie w placówce – zobowiązuje go do tego art. 22 Ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3