OPUBLIKOWANO: MAJ 2011

ZAKTUALIZOWANO: LISTOPAD 2014

Przerwa wakacyjna w przedszkolu – rozwiązania organizacyjne

Opracowała: Agnieszka Sakowicz, dyrektor przedszkola niepublicznego

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.),
• Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 191 ze zm.),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. Nr 61 poz. 624 ze zm.),
• Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz.U. z 1991 r. Nr 120 poz. 526).

Przerwa wakacyjna w przedszkolu to co roku wyzwanie dla kierownika placówki. Jakkolwiek by jej nie zorganizować, zawsze wiązać się będzie z pretensjami przynajmniej części rodziców. Każdy dyrektor ma za sobą jednak Rozporządzenie w sprawie ramowych statutów, gdzie wyraźnie zapisano, iż przedszkole jest placówką nieferyjną i funkcjonuje cały rok szkolny z wyjątkiem przerw ustalonych przez organ prowadzący na wniosek dyrektora i rady przedszkola (§ 10). Przerwa wakacyjna pozostaje więc jak najbardziej w zgodzie z prawem. Co roku pytanie rodzi się jednak pytanie, jak ją zorganizować, by zadowoleni byli nie tylko nauczyciele? Odpowiedź będzie różna w zależności od tego, czy mamy do czynienia z placówką publiczną czy niepubliczną.

Wakacje w placówce publicznej

Rozporządzenie w sprawie ramowych statutów jasno zakłada, że jeżeli placówka nie wystąpi z inicjatywą ustalenia przerwy, wówczas działa cały rok. W praktyce jednak wygląda to tak, iż wszystkie placówki publiczne ustanawiają czas wolny od swojej statutowej działalności.

Dyrektor powinien pamiętać, iż aby móc ustanowić taką przerwę, musi wcześniej zadbać o odpowiedni zapis w statucie przedszkola. Problem pojawia się, jeżeli nie ma w nim wzmianki o tym, że przedszkole wyznacza okres wolny od pełnienia swoich funkcji (wcześniej ustalony z organem prowadzącym i z wyprzedzeniem podawany do wiadomości rodziców). Przedszkole nie może działać wbrew statutowi, który został dla niego uchwalony. Słowem – pierwszy krok to zapis w statucie przedszkola, iż dopuszcza się przerwy w jego działalności. Można również określić czas jej trwania i uzasadnić konieczność jej wprowadzenia (o tym w dalszej części artykułu).

Kolejny konieczny krok to zwrócenie się do organu prowadzącego o wyrażenie zgody. Procedura jest bardzo prosta – czyni się to za pośrednictwem arkusza organizacji przedszkola, który należy przedłożyć do 30 kwietnia każdego roku. Tam wpisuje się termin planowanej przerwy wakacyjnej. Zatwierdzenie w ciągu miesiąca przez organ prowadzący tego dokumentu staje się jednocześnie usankcjonowaniem proponowanego urlopu przedszkola.

Warto się jednak na chwilę zatrzymać nad tą kwestią. Nie jest tak, iż kierownik placówki publicznej wybiera termin przerwy, kierując się jedynie własnym interesem. Wcześniej należy skonsultować się z dyrektorami innych przedszkoli, podlegających pod ten sam organ prowadzący i wspólnie wypracować terminy urlopów tak, by się nie pokrywały ze sobą. Dla każdego z okresów wakacyjnych wybiera się placówki dyżurujące, a więc takie, które będą świadczyć usługi w zastępstwie zamkniętego przedszkola. Toteż należy mieć świadomość, że przed kierownikiem stoją 2 wyzwania – z jednej strony ustalenie okresu przerwy tak, by nie kolidował z innymi placówkami, z drugiej – konieczność zorganizowania własnego dyżuru, co wiąże się z przeorganizowaniem codziennej pracy placówki.

Co do długości wakacji – najczęściej spotyka się okres miesięczny (choć zdarzają się i dłuższe, i krótsze przerwy). Łatwo wówczas bowiem rozplanować dyżury oraz ustalić opłaty w placówkach przejmujących dzieci z zamkniętego przedszkola. Przerwy wakacyjne ustala się najczęściej w okresie odpowiadającym wakacjom letnim w szkołach, czyli w lipcu lub sierpniu. Duży wpływ na ustalenie terminu i długości urlopu ma liczba placówek, z którymi należy się tym czasem podzielić oraz ilość dzieci obejmowanych dyżurną opieką.